Όρεξη για διάβασμα κανείς;

Πωω τελικά μπήκε Οκτώβρης! Να χαιρόμαστε και την νέα μας κυβέρνηση!

Λοιπόν, μιας και δεν έχω γράψει για κάποιο βιβλίο ποτέ εδώ, παρά μόνο ως αναφορά, ας γράψω για αυτό που ξεκίνησα το καλοκαίρι. (Διαβάζω πάρα πολύ αργά, αλλά κάνω φιλότιμες προσπάθειες να μην εγκαταλείψω το διάβασμα.)

Το βιβλίο είναι το «Στην απέναντι όχθη» του Τηλέμαχου Κώτσια και μου έκανε ιδιαίτερα καλή εντύπωση. Η πλοκή είναι γρήγορη, για να καλύψει μια μεγάλη ιστορική περίοδο και εστιάζει σε αυτά που έχουν μεγαλύτερη σημασία. Είναι ταυτόχρονα συγκινητικό και με μεγάλες δόσεις χιούμορ, ιδιαίτερα στην αρχή, και δράσης, προς την μέση.  Διαβάζεται πολύ ευχάριστα, παρά την βαρύτητα των γεγονότων.

Αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση περισσότερο από όλα είναι πόσο πολύ το βιβλίο αυτό μου θύμησε την Άυν Ραντ. Ο αρχικός πρωταγωνιστής θα μπορούσε να είναι ήρωάς της και οι υπόλοιποι χαρακτήρες λειτουργούν όπως και οι δικοί της. ο Τηλέμαχος Κώτσιας βέβαια τους αναπτύσει πολύ περισσότερο και φτάνει να ασχολείται προς την μέση του βιβλίου κυρίως με όλους τους χαρακτήρες τους οποίους λόγω του πλήθους και του τρόπου με τον οποίο τους εναλλάσει συνέχεια δεν μπορείς να θεωρήσεις πρωταγωνιστές, πέρα από την οικογένεια του ήρωα. Όχι χωρίς λόγο βέβαια. Η συνύφανση των ιστορικών γεγονότων με τα βιογαφικά των φανταστικών χαρακτήρων κάνουν το βιβλίο πολύ πιο προσγειωμένο από αυτά της Άυν Ραντ, τα οποία βασίζονται στην δημιουργία μιας ονειρικής ατμόσφαιρας. Το «Στην απέναντι όχθη» θίγει παρόμοια θέματα με έναν ρεαλιστικό τρόπο και σίγουρα μιλάει άμεσα στους Έλληνες, μιας και η ιστορία αφορά όχι μόνο την Αλβανία, στην οποία ζει ο πρωταγωνιστής, αλλά και την Ελλάδα.

Πρέπει να το τελειώσω σύντομα! Δεν γράφω τίποτα παραπάνω για την υπόθεση. Είναι πολύ εύκολο να βρείτε το βιβλίο (εκδόσεις Ψυχογιός) και να την διαβάσετε από πίσω. Χαχαχα. Τώρα με περιμένει ένα βιβλίο στατιστικής….