Αυτόν τον καιρό δεν βλέπω πολλές Ιαπωνικές σειρές, αλλά κυρίως αγγλόφωνες: True Blood, Doctor Who, Game of Thrones, the Borgias, και τελευταία το White Collar. Τις 4 σαιζόν που έχουν παιχτεί μέχρι σήμερα τις είδα μέσα σε 3 βδομάδες! Μεγάλο κάψιμο. Αλλά το αξίζει.

Η ιστορία θυμίζει το Catch me if you can, αλλά μετά το τέλος της ταινίας. Κατάδικος για υποθέσεις πλαστογραφίας και οικονομικών εγκλημάτων αποφασίζει να συνεργαστεί με τον πράκτορα του FBI που τον έχει πιάσει στο παρελθόν ώστε να μην εκτίσει την ποινή του στην φυλακή και να μπορέσει να βρει την κοπέλα του που εξαφανίστηκε.

Η σειρά βασίζεται στο ταλέντο και τις γνώσεις του πρωταγωνιστή (και του φίλου του!), την γοητεία του, αλλά και το ανθρώπινο στοιχείο. Παρά το γεγονός ότι και ο con man και ο πράκτορας είναι πολύ λογικά άτομα και αυτό βοηθάει στην συνεννόησή τους, το θέμα της εμπιστοσύνης είναι πάρα πολύ σημαντικό. Ένα ακόμα θέμα που θίγεται είναι το πώς αντιμετωπίζονται άνθρωποι που έχουν μπει φυλακή, αφότου βγουν.

Γενικά η σειρά έχει έξυπνους διάλογους, πολλά πολιτιστικά στοιχεία τα οποία αν τα γνωρίζει ή τα ψάξει ο θεατής βοηθούν στην πλήρη εμπειρία της σειράς.

Και φυσικά έχει πολύ αγωνία, παρά τον προφανή ρομαντισμό, πως τα πράγματα είναι έτσι όπως θα έπρεπε να είναι.

Image